انسان ها و حیوانات در آینده باهم حرف می زنند؟ - وبلاگ هوانورد

به گزارش وبلاگ هوانورد، دانشمندان برای مشاهده و رمزگشایی ارتباط بین طیف گسترده ای از موجودات از جمله گیاهان در کوشش هستند.

به گزارش باشگاه وبلاگ هوانورد، کارن بیکر، محقق دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا و عضو موسسه مطالعات پیشرفته هاروارد رادکلیف، در مصاحبه با وب سایت American Scientific که در زمینه تحقیقات علمی تخصص دارد، تاریخچه کوشش های انسان برای برقراری ارتباط با حیوانات را بازگو می نماید و می گوید که از اواسط قرن بیستم، چندین کوشش برای آموزش زبان انسان به گونه های غیر انسانی مانند نخستیانی همانند گوریل کوکو انجام شده است، و ایده در آن موقع کوشش برای ارزیابی الگو های هوش غیر انسانی به وسیله آموزش به حیوانات برای صحبت کردن به مانند انسان ها بوده است.

با این حال، بیکر، متخصص در علم بیوآکوستیک دیجیتال، گفت که بهتر است به توانایی این موجودات برای درگیر شدن در روش های ارتباطی پیچیده خود فکر کنیم؛ مثلاً نمی توان از زنبور های عسل انتظار داشت که به زبان انسان ها صحبت کند، اما این حشرات در واقع به زبان جالبی ارتباط برقرار می نمایند که بستگی به ارتعاشات، حرکات و موقعیت آن ها دارد. این رویکرد علمی نو نمی پرسد: آیا حیوانات می توانند مانند انسان صحبت نمایند؟ / بلکه این سوال پیش می آید / آیا حیوانات می توانند اطلاعات پیچیده ای را بین یکدیگر انتقال دهند؟ .

علم بیوآکوستیک دیجیتال بر استفاده از ضبط نماینده های دیجیتالی کوچک و سبک مشابه میکروفون ها متکی است و دانشمندان آن ها را در مکان های مختلف زمین از قطب شمال تا جنگل های آمازون نصب می نمایند، به گونه ای که می توان آن ها را به عنوان مثال، روی پوست لاک پشت یا پشت نهنگ ها، به منظور ضبط صدا های فراوری شده به وسیله این موجودات در شبانه روز و در مکان های غیرقابل دسترس برای دانشمندان نصب کرد.

پس از ضبط حجم عظیمی از صداها، نوبت به نرم افزار هوش مصنوعی می رسد که در آن دانشمندان از معادلات الگوریتمی برای تجزیه و تحلیل و ترجمه این صدا ها مشابه بعضی از برنامه های کاربردی ترجمه در حال حاضر مانند Google Translate استفاده می نمایند تا الگو های گفتگوی غیرانسانی را آنالیز نمایند.

طبقه بندی صدا های خفاش

بیکر در کتاب خود با عنوان صدای زندگی: چگونه فناوری دیجیتال ما را به دنیای حیوانات و گیاهان نزدیک می نماید درباره گونه های خفاش میوه مصری بحث می نماید و شرح می دهد که او و تیم تحقیقاتی اش گروهی متشکل از بیست نفر را مشاهده نموده اند.

این پستانداران پرنده در طول دو ماه و نیم، 15000 کلیپ صوتی ضبط نموده اند و با معادلات هوش مصنوعی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند، که بعضی از این صدا ها مانند دعوای دو خفاش بر سر غذا یا مانند آن به کلیپ های ویدئویی ضبط شده مرتبط است.

در چارچوب آزمایش ها، این تیم تحقیقاتی توانست اکثریت صدا های فراوری شده به وسیله خفاش ها را طبقه بندی کند و به این نتیجه رسید که خفاش ها از زبان گفتگوی پیچیده تر از آنچه قبلا تصور می شد استفاده می نمایند. بیکر می گوید که خفاش های مادر با لحن مادرانه با بچه هایشان صحبت می نمایند، و در حالی که مادران انسان ها صدایشان را بالا می برند تا دستورالعمل هایی را برای بچه هایشان صادر نمایند.

بیکر معتقد است که این رویکرد علمی نو ایده های جالبی را مطرح می نماید، مانند فرصت هایی برای درک بهتر زندگی طبیعی به لطف این فناوری ها، و بعلاوه امکان استفاده از چنین سیستم هایی برای محافظت از زنبورها، به عنوان مثال، از خطرات، یا راهنمایی آن ها به سمت شهد ایمن و دور نگه داشتن آن ها از مکان های آلوده به آفت کش ها و بعلاوه سوالات مهم فلسفی و اخلاقی از جمله اینکه آیا زبان یا ارتباط، ویژگی منحصر به فرد انسان بدون موجودات دیگر است یا خیر؟