اهمیت نقش آموزش در سیاست گذاری های کلان گردشگری - وبلاگ هوانورد

به گزارش وبلاگ هوانورد، حمید روحانی مدیر آژانس آفتاب کلوت در ششمین میزگرد چالش ها و فرصت های حوزه گردشگری که با موضوع آنالیز شرایط آموزش در صنعت گردشگری در دفتر سایت خبرنگاران برگزار گردید با بیان این که نبود سیاست گذاری کلان آموزشی در صنعت گردشگری، فعالان این حوزه را به پیگیری روش های شخصی سوق داده است، گفت: سابق بر این ضعف آموزش به حدی بود که وقتی ما در سال 1380 کار خود را شروع کردیم، مردم اطلاع نداشتند چگونه می توانند طبیعت گردی نمایند یا چه وسایلی باید همراه خود ببرند و حتی یک بروشور که می تواند اطلاعات پایه ای در منطقه مورد بازدید را به آنان نشان دهد در اختیار آن ها گذاشته نمی شد. ما ضرورت آموزش را حس کردیم ابتدا پکیج اطلاع رسانی کامل سفر شامل تمامی خدمات، روزبرنامه سفر، نوع بیمه و از همه مهم تر قرارداد سفر به دست مسافر ارائه داده و به مرور به مردم بروشورهایی همرا با نقشه برای معرفی مقاصد دادیم.اطلاع رسانی مجموعه ما با راه اندازی وب سایت در سال 82احتیاج های بسیاری از مسافران در حوزه تور های طبیعت گردی را رفع می کرد. فراوری محتوای مرتبط باسفر ، عکس ، فیلم . نقشه . اشاره به لوازم مورد احتیاج و روش های اطلاع رسانی به وسیله اینترنت از اهم فعالیت های ما بود. این مهم به شکلی پیش رفت که سال ها بعد با پدید آمدن شرکت های مشابه و نو نوع اطلاع رسانی مجموع حتی بدون تغییر کلمات آن ، پایه تمامی مجموعه هایی شد که امروز بیشتر شرکت و آژانس های حرفه ای ارائه دهنده سفر از آن پیروی می نمایند. و این همان مصداق آموزش است .

موج سواری سایت ها و شبکه های اجتماعی غیرمجاز در فضای مجازی

ما در مجموعه تحت مدیریت خودمان در زمینه اجرای تور، ابتدا مطالعات کتاب خانه ای، سپس میدانی داشتیم و ضروری می دانستیم در خصوص منطقه ها مورد بازدید، شامل فرهنگ و جغرافیایی مقاصد توریستی احتیاج به آموزش هست، اما سازمان میراث و متولیان توریستی کشور چارچوب معینی برای این آموزش ها تعریف نکرده است. یعنی مردم اساساً چگونه و با چه مؤسسه هایی می توانند به این منطقه ها سفر بروند. امروزه هر آن کس که اطلاعات کمی از صنعت توریستی را دارد نقش آفرینی می نمایند و شما، جای خالی اهل تخصص را می بینید. به عنوان مثال، این همه سایت ها و شبکه های اجتماعی غیر مجاز (این سایت ها هیچ گونه شناسایی از سوی سازمان میراث فرهنگی شکل نگرفته و مجاز به فعالیت مالی نیستند) که بدون هیچ گونه شناسه ای مردم را سفر می برند و طبیعی است که پارامتر مهمی مثل آموزش را در تعاریف خود نمی آورند و فقط سوار بر موج توریستی کشور می شوند.به گزارش وبلاگ هوانورد وی با بیان این که کشورهای توریستپذیر و حتی کشورهای نه چندان مطرح هم سیستم توریستی خود را با استراتژی معین پیش می برند، گفت: به عنوان نمونه کشوری مانند لائوس از الگوی توریستی فرانسه پیروی می نماید و طبق سیستم توریستی فرانسوی برای جهانگرد ها و مردم بومی که خدمات ارائه می نمایند آموزش ها و چهارچوب هایی وجود دارد که توریستی را در این کشور نظام مند می نماید.

آموزش ها باید تمام ذینفعان توریستی را در برگیرد

روحانی با تأکید بر تفکیک حوزه های توریستی و تعریف آموزش های مورد احتیاج برای هر یک از حوزه ها اضافه نمود: آموزش ها باید تمام ذینفعان توریستی را در برگیرد یعنی هم کسانی را که کسب و کارشان سفر است مانند شرکت ها و آژانس های فروشنده تور، عوامل اجرای راهنمای حرفه ای، رانندگان، رستوران ها، عوامل محلی به خصوص مسئولین خانه های محلی یا اقامتی همه بایستی در امر آموزش نقش داشته باشند. هم آموزش ببینند و هم آموزش بدهند. در این شرایط فعالیت آنها برای انواع خدماتی که ارائه میدهند میتواند به خوبی درجه بندی گردد تا تأثیر آموزش، نقش آفرینی کند. اکنون مسافرین حتی کسانی هم که برای وقت گذرانی یک سفر را انتخاب می نمایند باید در چارچوب آموزش قرار بگیرند تا از سفر تنها گذشت زمان را تجربه ننمایند و به محتوی سفر بیشتر بپردازند.شما وقتی مثلاً وارد یک پارک شهری می شوید باید به قوانین آن محیط احترام بگذارید. در بحث طبیعت گردی هم این مورد صدق می نماید. در هیچ کجای جهان مردم در دل طبیعت شادی های غیر معمول و هنجارشکن همراه با موسیقی گوش خراش را انجام نمی دهند و تعریف شده که در این مکان ها این کارها درست نیست. توریستان در جهان برای تماشا طبیعت می روند و لذت هم می برند و قواعد هم برایشان تعریف شده که مثلاً در کجا دوچرخه سواری، کجا شنا و یا اکوسافاری داشته باشند. و یا این که ظرفیت حضورشان در فلان سایت یا نقطه جغرافیایی روزانه چقدر است. .... ما در ایران این تعریف ها را معین نکردیم.

حاکم نبودن چارچوب درست بر سیاست گذاری های آموزشی حوزه توریستی

وی با تأکید بر این که نبود آموزش موجب می گردد که بافت سنتی اماکن و منطقه ها طبیعی و یا آثار باستانی منطقه ها توریستی ما کارکرد خود را از دست بدهد، اضافه نمود: قطعاً جهانگرد خارجی و توریست مطلع داخلی می خواهد در کنار بازدید از زندگی بومی را در بطن یک منطقه روستایی ببیند و به همین منظور به آن منطقه سفر می نماید اما وقتی با فقدان آموزش مردم بومی در حال تخریب بافت سنتی و از دست دادن محصولات سنتی خود روبرو می شوند، رفته رفته درخواست بازدید خود را لغو می نماید. حال از سوی دیگر توریست آموزش ندیده هم هر کاری دلش می خواهد در آن منطقه انجام می دهد و به بافت آن منطقه خسارت های جبران ناپذیر می زند و در نتیجه عدم رونق شکل می گیرد. وی با اشاره به تغییر معماری بعضی منطقه ها توریستی کشور اضافه نمود: وقتی چارچوب درستی بر سیاست گذاری آموزشی توریستی کشور حاکم نباشد کار به اینجا می رسد که در منطقه های از کشور شاهد بلندمرتبه سازی هستیم در حالی که هرگز در آن منطقه ها چنین ساختمان هایی باب نبوده و با جغرافیای آن منطقه هم سازگار نیست ولی به صرف این که توریست به آن منطقه رفته و رونقی به شکل مقطعی ایجاد شده عده ای به فکر ساخت و ساز افتاده اند. جهانگرد خارجی از من نمی خواهد او را به جایی ببرم که یک ویلای امروزی در آن جا ساخته شده چون او طالب رویت قدمت، همراه با اقامت خانه سنتی با معماری 100 ساله یا بیشتر همرا با استفاده از غذاهای سنتی و محلی، آشنایی با سبک و سیاق زندگی بومی است.

روحانی در بخش دیگر از گفته های خود اشاره می نماید وقتی عوامل سیاست گذار و اجرایی در امر توریستی به صورت حرفه ای با آموزش در امور خدمات سفر، آشنایی بیشتر پیدا کردند به نظرم آن وقت به سراغ مردم باید رفت و آموزش چگونه به سفر و سفرهای طبیعت گردی رفتن را با همکاری آکادمی های حرفه ای و با یاری از رسانه ها روش های پیشرفته چگونه سفر رفتن را آموزش داده تا تأثیرش را به خوبی لمس کنیم آن وقت سفر رفتن فقط برای گذراندن وقت نیست، سفر نوعی زندگی در حال حرکت است یا به عبارتی می توان سفر رفتن را نوعی عبادت است.

روحانی در جای دیگر اشاره می نماید تأثیر آموزش حرفه ای در بخش های مهم حمل و نقل، اقامت، راهنما و منطقه ها جغرافیایی مورد هدف توریستی، تا در سطح مدارس ابتدایی و دیگر مقاطع تحصیلی کشور به صورت جدی شکل نگیرد ما همچنان در بی برنامه گی و سیاست گذاری کلان آموزش های سفر هستیم. (در گذشته نه چندان دور دانش آموزان ما در دوره های پیش آهنگی در سطح مدارس چگونه سفر رفتن را تجربه می کردند.)

روحانی با بیان این که در صنعت توریستی ما ضوابط باید جایگزین روش های شخصی گردد، توضیح داد: سه ضلع تعریف این ضوابط سازمان محیط زیست، سازمان منابع طبیعی و سازمان میراث فرهنگی هستند که باید با یکدیگر همکاری های لازم را انجام دهند و از هم فکری و تجربه تشکل های صنفی توریستی هم استفاده نمایند اما نهایتاً این سازمان میراث فرهنگی است که باید سیاست گذاری های این صنعت را در همه ابعاد کلان از جمله موضوع آموزش تدوین و اجرا کند تا از بی برنامه گی فعلی به سوی اهداف استراتژی کلی در این صنعت حرکت کنیم.