چرا خنده در چند ثانیه از عشق پنهانی پرده برمی دارد - وبلاگ هوانورد

به گزارش وبلاگ هوانورد، طبقه یافته ها خنده بین دوستان معمولا بلندتر، راحت تر، و با صدایی طبیعی تر در مقایسه با نمونه های رایج خنده های عاشقانه است.

بر اساس مطالعه منتشر شده در نشریه رفتار غیرکلامی (Journal of Nonverbal Behavior) خنده نسبت به علاقه عاطفی به افراد تغییر می نماید، تغییری که نامحسوس هم نیست.

در واقع، محققان دریافتند تفاوت های آشکار در لحن صحبت کردن می تواند عشق پنهانی - یا رابطه مخفیانه در محل کار - را در عرض چند ثانیه برملا کند.

دکتر سالی فارلی، از نویسندگان این مطالعه و استاد روانشناسی دانشگاه بالتیمور، در بیانیه ای شرح داد: خنده ربطی به شوخ طبعی ندارد؛ بلکه نشانه ای صادقانه از پیوند است. اهمیت نشانه ای خنده بیش از آن است که مردم پنداشته اند.

فارلی این مطالعه را بر پایه نظریه عشق آسیب پذیر بنا کرد و این فرضیه را عنوان کرد که انگار خنده بین دوستان به علت احساس راحتی بیشتری که با آن ها داریم و احتیاج کم تر به مراقبت و کوشش با اجبار کمتر همراه است و طبیعی تر است.

اما افراد در تیک و تاک عاشقانه بیشتر ممکن است احساس آسیب پذیری نمایند و در نتیجه بیشتر اجباری می خندند یا قهقهه می زنند؛ و به همین ترتیب این مطالعه به درستی پیش بینی کرد که احساسات در مرحله آسیب پذیر رابطه عاطفی اولیه، به علت ماهیت متزلزل و نوسانی آن، به شکل خنده به بیرون می تراود و باعث می گردد خنده با شرکای عاطفی مطیعانه تر و پرتنش تر به نظر برسد و فارلی در مطلبی در وبلاگ شخصیت و زمینه انجمن شخصیت و روانشناسی اجتماعی درست همین نکته را نوشته بود.

او در بیانیه خود در دانشگاه بالتیمور شرح بیش تری داد: هنوز اساسا درگیر تغییر دادن تکیه صدا در گفتار هستیم و حتی خنده هم در مراحل اولیه رابطه عاشقانه این گونه به نظر می رسد.

طبقه یافته های فارلی و نویسنده همکارش، دبورا کارسون، خنده بین دوستان معمولا بلندتر، راحت تر، و با صدایی طبیعی تر در مقایسه با نمونه های رایج خنده های عاشقانه است.

بعلاوه طبق یافته های این مطالعه که فرضیه او را تایید می نماید خنده عاشقانه بیش تر از خنده به روی دوستان آهنگ زنانه، بچگانه، مطیعانه و کمتر خوش آهنگ است.

محققان در انجام این مطالعه از صدای پیش تر ضبط شده افراد استفاده کردند که در آن مردان و زنان با یک دوست و شریک عاطفی تلفنی تماس گرفته بودند.

در اولین گروه مطالعه موردی، از مخاطبین پرسیده شد که به نظر آن ها بین افراد در حال مصاحبه چه رابطه ای وجود دارد؟

در دومی از آن ها پرسیده شد که چگونه به باور خود در باره ماهیت رابطه آن ها (افراد در حال مصاحبه) رسیدند.

در هر دو مطالعه، مخاطبین توانستند تفاوت بین آن هایی که محبت آمیز صحبت می کردند و شرکای عاطفی را تشخیص دهند و بعلاوه به نظر آن ها خنده های محبت آمیز حالت طبیعی تر داشت.

برای راستی آزمایی این یافته ها نیز مطالعه ای نهایی با استفاده از 252 شرکت نماینده از پنج کشور هند، مکزیک، لهستان، پرتغال و ایالات متحده انجام شد و در نهایت این نتیجه به دست آمد که مخاطبین می توانند رابطه محبت آمیز را از رابطه عاشقانه بر اساس تنها یک یا دو ثانیه خنده متمایز نمایند.

فارلی شرح داد: اهمیت این تحقیق در این است که تاکید می نماید خنده ظریف تر، متغیرتر، پیچیده تر و از نظر اجتماعی مهم تر از آن چیزی است که بیشتر مردم فکر می نمایند. خنده می تواند برای ایجاد احساس بهتر در دیگران، تقویت شرایط گروهی، انتقال علاقه عاشقانه یا نشان دادن محبت استفاده گردد، اما بعلاوه می توان از آن برای بیان مقام یا سرزنش دیگران استفاده کرد.

فارلی میخواهد به مطالعه الگو های خنده در روابط ادامه دهد و برنامه بعدی او برای مطالعه خنده در روابط بلندمدت است.

منبع: نیویورک پست