زکریای رازی؛ فراتر از کاشف الکل - وبلاگ هوانورد

به گزارش وبلاگ هوانورد، امروز، روز بزرگداشت محمد بن زکریای رازی، پزشک، شیمی دان و داروساز نامی تاریخ ایران است؛ از همین رو، چنین روزی را به نام روز داروساز نام گذاری کرده اند.

به گزارش، بیشتر ما رازی را با کشف مشهورش، یعنی الکل می شناسیم؛ ماده ای راهبردی و مهم در علم پزشکی که این روزها، در ایام شیوع کرونا، قدرش بیشتر دانسته می شود. با این حال، رازی را باید فراتر از یک شیمی دان بدانیم. او از دوران جوانی، شاخه های مختلف هنر، صنعت و دانش را آزمود؛ ابتدا به فراگیری موسیقی رو آورد و در نواختن عود توانایی ویژه ای یافت؛ بعد ها به آموختن زرگری پرداخت و در همین مرحله بود که به کیمیاگری علاقه مند شد و از طریق آن، فضای دانش شیمی را تجربه کرد و در پی یک اتفاق، هوادار علم پزشکی شد و در اندک زمانی، توانست دانش شیمی را در طب، به خدمت بگیرد. رازی در تحقیقات مربوط به علوم تجربی، استعدادی ذاتی داشت؛ او همین توانایی را در مشاهده و ثبت علایم بیماری های مختلف به کار گرفت و برای نخستین بار در تاریخ پزشکی، شرح حال بیمار و بیماری را با روشی علمی در آثار خود ثبت کرد.

رازی با همین دقت و توانایی، برای نخستین بار توانست تفاوت سرخک و سرخچه را تشخیص دهد و حتی دارویی برای ترمیم نزدیک بینی چشم بیابد که هنوز ترکیبات آن برای اهالی طب، مجهول است؛ چراکه نام گیاهان و مواد مورداستفاده توسط رازی، در گذر زمان تغییر کرده است و قابل فهم نیست. افزون بر این ها، دانشمند نامدار ایران، علاقه وافری به علوم انسانی داشت و در فلسفه و حکمت نیز، صاحب نظر بود؛ آن گونه که گاه اعتقادات فلسفی اش دردسرساز می شد و او را آواره کوه و بیابان می کرد. محمد بن زکریای رازی، به احتمال زیاد، روز 9 آبان سال 304 هـ. ش در شهر ری درگذشت. متأسفانه نشانی از آرامگاه وی در دست نیست.

منبع: خراسان